Beynin yer belirleme sistemi
Contents:
Entorhinal korteksin üst kısmında daha küçük gridler üreten hücreler bulunur ve bu hücreler daha az yer kaplar. Alt kısma ise daha büyük gridler üreten hücreler yerleştirilmiştir. Modül şeklinde kümelenen hücreler de aynı büyüklükte ve yönelimde gridler oluşturur ve Entorhinal korteks boyunca ardışık basamaklar halinde dizilirler.
Canlının nerede olduğunu gösteren harita ve koordinat bilgisini oluşturup izlerler. Bu yüzden mekân hafızamızı koruruz ve yer ve yön duygumuzu kaybetmeyiz. Yani; her sabah nerde olduğumuzu ve işlerimizi halletmek için hangi yolları kullanacağımızı bilerek uyanırız. Hayvan yavrularının beyninde, grid hücreleri doğuştan vardır fakat aktif halde değildir. Doğumdan ancak hafta sonra tamamen dış dünyayla etkileşerek aktifleşir ve hizmete başlar. Grid hücreleri, hafızayı, hafızanın oluşumunu, hafıza kaybıyla bağlantılı hastalıkları ve bir olayı hatırladığımızda o olayla alakalı mekanı, caddeyi, sokağı hatırlamamızı, nasıl canlandırdığımızı anlama ve açıklamaya yardımcı olabilir.
Grid hücrelerinin bulunduğu entorhinal korteksteki bazı hücrelerin, Alzheimer hastalığının gelişiminde önemli rolleri olabileceği düşünülmektedir. Alzheimer hastalığında, gittiği mekanı unutma, hatırlayamama, bağlantıyı kaybetme gibi sorunların oluşmasında, beyinde etkilenen ilk bölüm, grid hücrelerinin bulunduğu entorhinal kortekstir.
Anasayfa Forum Atölye Video Testler. Makine Mühendisleri için Test. Ne Kadar Mühendissin Testi. İlgili Makaleler Yazarın Diğer Makaleleri. Bilinç Hakkında Bilimsel Gerçekler. Lütfen yorumunuzu buraya yazınız. Lütfen isminizi buraya yazını. Bunların yanında, sinir hücrelerinin on katı kadar sayıda da yardımcı hücreler nöroglia bulunur. Bu akıl almaz düzeydeki karmaşık yapı, bu günkü bilgilerimiz ışığında, tüm canlılık olaylarını ve davranışları düzenleyen bir ara-birim olarak görev yapar.
Sinir bilimleriyle uğraşan biri olarak, edindiğim her yeni bilginin beni garip bir hayret ve coşku içinde bırakması ve bilimin paylaşılarak büyüyeceğine olan inancımdan dolayı, konu ile yakından ilgili olmayanlar için, vücudumuzun yönetim merkezi konusundaki son bilgileri ve bunların muhtemel felsefi sonuçlarını elimden geldiğince aktarmaya çalışacağım.
Bunu yapmak için de, işimiz ve uğraşımız ne olursa olsun, bizi ilgilendiren her türlü bilgiyi, yani elimizden geldiğince her şeyi öğrenmemiz gerekir diye düşünüyorum. Çevresel sistem, vücudun her yanından alınan duyu tat, dokunma, görme, işitme, vücudun pozisyonu, ağrı, ısı, titreşim vb bilgilerini merkeze taşıyan ve merkezden çıkan emirleri kas veya salgı bezi gibi ilgili yerlere götüren sinir kablolarından oluşur.
Yani çevresel sinir sistemini o kadar basit değilse de bir veri taşıyıcısı olarak düşünebiliriz. Bu zarlar dıştan içe doğru dura mater sert zar , araknoid örümceksi zar ve pia mater ince zar olarak sıralanırlar. Bu üç kılıf, kesintisiz bir biçimde tüm merkezi sinir sistemini sarar ve çevresel sinir sisteminde de hafif yapı ve işlev değişiklikleri ile devamlılık gösterir.
Araknoid zarın iç kısmı, ince uzantılarla ve adeta bir örümcek ağı yapısında bağlantılarla doludur. Zara adını veren de zaten bu özelliktir.
Nükleus ve sinir liflerinin medulla, pons, orta beyin, thalamus ve hipotalamus içindeki kompleks bir ağdır. Aynı zamanda, refleks dediğimiz, ani ve istemsiz hareketler de, bu organ tarafından kontrol edilir. Beyin loblarının genel sınırları. Grid hücrelerinin altıgen motif halinde sıralanması, minimum sayıda grid hücresi kullanarak, en yüksek ve olağan mekan çözünürlüğü ve enerji tasarrufunu sağlar. Next Aşikârdır Zat-ı Hak. Grid hücreleri ve yer belirleme hücrelerinin aktiviteleri sayesinde hergün kullandığımız yolları, konumları vb.
Bu sıvı, sinir sistemi dokusunun beslenmesi ve atıklarının atılmasında hayati öneme sahiptir. Ayrıca, sinir sisteminin tamamını saran bu zar yapısı ve içindeki sıvı dolu bu bölmeler sayesinde, sinir sistemi bir bütün olarak sıvı içinde yüzer durumda bulunur ve böylece hem darbelere karşı emici bir tamponla korunmuş, hem de bu yumuşak ve nazik doku kendi ağırlığı dolayısıyla hasar görmesini engelleyecek bir yastık sistemiyle donatılmış durumdadır.
Beyni besleyecek olan kan damarları beyin dokusuna girerken bir çeşit yapı değişikliğine uğrayarak, duvarlarından hiç bir maddenin kontrolsüz geçmesine izin vermeyecek özel bir yapı kazanırlar. Bu sayede çok hassas bir organ olan sinir sistemi, kandaki zararlı ve istenmeyen maddelerin taarruzundan da korunmuş olur.
Merkezi sinir sistemi; kararların verildiği, etraftan gelen verilerin yorumlandığı, algılamanın ve diğer bütün zihni fonksiyonların yerine getirildiği bölgeleri içeren karmaşık bir işlevsel yapılar bütünüdür. Bu yapı, etraftan gelen bilgilerin merkezi sinir sistemine girdiği ve merkezden gelen emirlerin çevresel sisteme aktarıldığı yerdir.
Aynı zamanda, refleks dediğimiz, ani ve istemsiz hareketler de, bu organ tarafından kontrol edilir. Omurilik temel olarak, orta kısmında ince ve boylu boyunca bir kanal; kanalın etrafında, eninde kesildiğinde kelebek gibi görünen bir gri madde; ve bunun etrafında ise beyaz madde kütlesinden oluşan, tüp şeklinde bir yapıdır.
Ortadaki kanal, beynin içinde bulunan, ventrikül karıncık adı verilen ve besleyici bir sıvı olan beyin omurilik sıvısı BOS ile dolu olan boşlukların, omurilik içindeki devamıdır ve aynı sıvıyla doludur. Kanalın etrafında bulunan gri madde, esas olarak sinir hücrelerinin gövde kısımlarını içerir. Buradaki sinir hücreleri, çevresel sinir sisteminden gelen ve merkezden dışarıya gönderilen verileri değerlendirilerek, nereye ve ne şekilde gönderileceklerini belirleyen karmaşık elektriksel devreler oluştururlar.
Bu fonksiyonu anlamak için basit bir örnek verelim: Diyelim ki elimizde bir dondurma var ve bunu ağzımıza götürüp yemek istiyoruz. Bunun için, kolumuzu ağzımıza doğru bükmemiz gerekiyor. Biz bu kararı beynimizde verdikten hemen sonra, beynimizden, kolumuzu bükecek olan pazu kaslarına doğru bir kasılma sinyali gönderilir. Fakat bu sinyal, kola gelmeden önce, omurilikteki sinir hücrelerine aktarılır.
Beynin yön bulma sistemi tespit edildi
Burada, yani omurilikte bulunan elektriksel devreler, bu sinyali alarak birkaç iş yaparlar. Öncelikle, pazu kaslarına bir uyarı gönderirler. Ama bu arada, kolun bükülebilmesi için, kolu açmaya, yani ağızdan uzaklaştırmaya yarayan arka kol kaslarının da gevşemesi gerekir. Dolayısıyla kolumuz, ağzımıza doğru yaklaştırılmış olur. Bu sırada, dondurmayı tam ağzımıza isabet ettirebilmemiz için, kaslardaki durum duyusu proprioception algılayıcı algaçlardan merkeze gönderilen uyarılar başta olmak üzere, bir çok ek işlev devreye girmelidir.
Bu karmaşık ağın tam olarak eksiksiz çalışabilmesi halinde, dondurma yeme işlemimizi normal bir biçimde tamamlayabiliriz. Refleks dediğimiz ani hareketler de, yine omurilik içindeki benzer devreler aracılığıyla, şuursuz ve hızlı bir biçimde cereyan ederler. Şuursuzdur çünkü, hareket kararı beyinden değil, omurilikten gelir; ve hızlıdır, çünkü, beyine gidip geri dönmeye oranla çok daha kısa bir yol izler.
Eğer bu mekanizma omurilikten değil de beyinden yönetilseydi, yanlışlıkla bir sobaya dokunduğumuz zaman, elimizi ancak belki de ciddi biçimde yandıktan sonra oradan çekebilecektik! Beyin sapının üst kısmında, ara beyin denen bölge yer alır. Ara beyin, bildiğimiz o kıvrıntılı beyin yarım kürelerinin iç kısmını dolduran bir çok farklı bölgenin oluşturduğu bir yapılar topluluğudur. Bu bölgeler, öğrenme, hafıza, açlık-susuzluk, vücudun iç dengesinin korunması, vücuttaki hormon sistemlerinin kontrolü, heyecanlar, duygusal tepkiler, duygulara göre vücudun iç ortamının düzenlenmesi gibi çok önemli fonksiyonlar yürütürler.
Bu yapıya, özel olarak Limbik sistem latince: İşte bu limbik sistem içinde yer alan hippokampus, amigdala, forniks, mamillar cisim, septum, cingulat kabuk gibi yapılar, heyecansal ve temel zihni fonksiyonları yürütürler. Örneğin sinirlenince kontrolümüzü kaybetmemize sebep olan yapılardan en önemlisi, burada bulunan amigdallerdir; veya, öğrendiğimiz herhangi bir şeyi hafızaya almamızı, buranın bir üyesi olan hippokampus sağlar daha sonra ayrıntılı olarak bahsetmeye çalışacağım.
Ara beyinde ayrıca, vücuda giden emirlerin düzenlenmesinin yapıldığı ara merkezler de bulunur. Merkezi sinir sisteminin en üst kontrol noktası ise, işte o beyin dediğimiz zaman aklımıza gelen kıvrıntılı yapıdır. Bu yapının adı beyin kabuğudur korteks. En üst kısımda bulunur ve orta beynin etrafını sarar. Beyin loblarının genel sınırları. İşitme, görme, vücut duyuları gibi belirgin işlevlerin, beyin kabuğunun özel bölgeleri tarafından işlendiği uzun yıllardan beri bilinmektedir.
Örneğin gözden gelen görme sinyallerinin görüntüye dönüştürülmesi, artkafa lobundaki beyin kabuğu bölgesince yapılır. Benzer şekilde işitme duyusu ile ilişkili bölgeler de şakak lobu üzerinde yerleşmiştir. Motor alanlar, özellikle istemli hareketlerin başlatılması ve icra edilmesinde önemli iken, duyusal alanlar, tüm vücuttan gelen verilerin değerlendirildiği en üst merkezler olarak işlev görürler. Bu bölgelerde meydana gelen hasarlar, ilgili işlevlerde kısmen veya tamamen kayıplara yol açar. Görme, işitme, motor alanlar gibi bir çok alan, işlevsel ve kısmen de yapısal olarak farklı bir çok alt alana ayrılırlar.
Bu bölgeler, ayrık duyuların birleştirilmesi ve farklı duyulardan gelen girdilerin tek bir tecrübe halinde birleştirilmesi gibi işlerden sorumludurlar. Bu işlev, halen sinirbilimlerinin en önemli gizemlerinden bir tanesidir ve gerçekleşme mekanizması henüz açıklığa kavuşturulamamıştır Bağlantı Sorunu; Binding Problem.
Beyindeki GPS Sistemi | TÜBİTAK Bilim Genç
Bu gün beyin kabuğundaki alanların sınıflandırılmasında Broadmann adlı araştırıcının işlevsel ve hücre mimarisini temel alarak yaptığı ayrıntılı sınıflandırma halen büyük oranda geçerliliğini korumaktadır. Buna göre, beyin kabuğu alanları belli numaralarla belirlenmiştir. En önemlisi ise, dünyayı anlamaya çalışırken kullandığımız en önemli aracımız da işte bu beyin kabuğudur. Bütün bilişsel işlevlerimiz, sanat, bilim, estetik, ve diğer tüm insani özelliklerimiz, beyin kabuğunun işlevleri ile yakından ilişkilidir.
Bizim yaptığımız işin temeli ise, evrendeki en karmaşık yapı olan beyin kabuğunu, yine kendi beyin kabuklarımızı kullanarak anlamaya çalışmaktır. Elbette ki, bunun mümkün olup olmadığı bile tartışma konusu yapılabilir. Fakat biz bu kısmı felsefecilere bırakarak, elimizden gelen çabayı gösteriyoruz: Nöronlar, görevleri ve bulundukları yerlere göre çok değişik şekil ve kimyasal içerik farkları gösterirler.
- Beyin’in GPS hücrelerini bulan psikolog kökenli sinirbilimciler ’ün Nobel Tıp Ödülünü aldı..
- BBC News Türkçe haritası.
- uzaktan eğitim nasıl takip edilir.
Hücrenin gövde kısmında bulunan çekirdek, hücrenin temel işlevlerini belirleyen ve DNA molekülü üzerinde kodlanmış halde bulunan genetik bilgiyi içerir. DNA üzerindeki bilgi, hücrenin bulunduğu ortama, ortamdaki değişimlere ve hücrenin iç çevresine bağlı olarak deşifre edilerek, hücre içi olayların meydana gelmesini sağlar. Bu şifre, bir insanın tüm hücrelerinde aynı olmasına rağmen, farklı hücrelerde farklı kısımları kullanılarak, hücrelerin farklı yapı ve işlev sahibi olmasını mümkün kılar. Çekirdekteki DNA molekülünden ihtiyaç anında çıkan bilgi, ribozom ve endoplazmik retikulum dediğimiz hücre içi organcıklarda, hücrenin işlevlerini düzenleyen proteinler haline çevrilir.
Bu proteinler de, hücre içi olayları etkileyerek, hücrenin fonksiyonunu etkilerler. Sinir hücreleri aynı zamanda birbirleri ile ilişki halindedirler. Bu sıkı ilişki, sinirsel işlevin temelini oluşturan bilgi akışını sağlar.
Yol Tarifi Yapan Hücreler
Sinapslar, değişik tip ve özelliklerde olmalarına karşın, hemen hepsi bilginin iletimi işlevinden sorumludur. Kısacası, nöronlar kendi aralarında bağlantılar kurarak, elektrik devrelerine benzer yollarla iletişim sağlayıp, beyin işlevlerinin ortaya çıkmasını sağlayan ana elemanlardır. Elbette ki, bu elektriksel devre sistemi, herhangi bir insanın hatta bir sinir bilimcinin hayal edebileceği karmaşıklığınçok çok ötesinde bir karmaşıklığa sahiptir.
- İLETİŞİM KURUN.
- casus yazılım kontrolü.
- spyrix free keylogger türkçe indir;
Bu veriler, hücre içindeki genel duruma ve gelen tüm verilerin toplam etkisine göre, akson dediğimiz, o tek, uzun ve ince uzantı vasıtasıyla, diğer bir hücreye aktarılır. Yani, nöron gövdesini ve gövdenin dallarını minik bir santral, aksonu ise, bilgiyi götüren bir telgraf teli gibi düşünebiliriz. Daha sonra, aksonla gönderilen bu bilgi, o aksonun dalları aracılığıyla bir veya binlerce sinir hücresine veya kas ve salgı bezi hücreleri gibi diğer hücrelere ulaştırılır ve bu hücreler, yine aynı mekanizma ile bu uyarının gerektirdiği işi yaparlar. Şimdi bu mekanizmayı biraz hayal etmeye çalışın ve ardından, sadece beyin kabuğu dediğimiz kısımda bulunan milyar sinir hücresinin, birbirleriyle yapabilecekleri bağlantıların sayısını hesap edin.
İşte vücudumuzda bulunan ve hayal sınırlarını aşan bir organizasyon örneği…. Sinir sisteminde sadece sinir hücreleri bulunmaz. Bunların yanında, kütle olarak merkezi sinir sisteminin yarısını oluşturan ve sayıca da yaklaşık sinir hücrelerinin on katı kadar sayıda bulunan yardımcı hücreler vardır. Çeşitli tipleri olmasına karşılık, genel işlevleri, sinir hücrelerinin ve sinir sisteminin fonksiyonunu sürdürmesine yardımcı olmaktır. Oligodendrosit az uzantılı hücre denen hücreler de, merkezi sinir sistemi içinde, yan yana ve sıkı bir dizilim içinde seyreden aksonları, yani sinirlerin elektrik kablolarını, birbirlerinden izole eden, myelin kılıf dediğimiz bir kılıf oluşturur.
Bir odada serbest olarak dolaşan sıçanların beyninde yer alan hipokampus olarak adlandırılan bir bölgedeki bazı sinir hücrelerinden aldığı sinyalleri kaydederken, sıçanlar belli bir yere geldiğinde belirli sinir hücrelerinin aktifleştiğini keşfetti. Böylece, bir çevreye ait olan bellek hipokampusta konum hücrelerinin spesifik bir kombinasyonla saklanabilmektedir. May-Britt ve Edvard Moser, hareket eden sıçanlarda haritalamanın hipokampus ile ilşkisini çalışırken, entorinal korteks olarak adlandırılan beyin parçasının hemen yakınındaki hücrelerde şaşırtıcı bir davranış biçimi gözlemlediler.
Buradaki belirli hücrelerin, sıçan hekzagonal bir ızgaradan geçerken aktifleşmekteydi. Bu hücrelerin her biri özel bir uzamsal şekilde aktifleşmekte ve grid hücreleri ile kolektif bir koordinat sistemi oluşturarak uzamsal navigasyonu mümkün kılmaktaydı. Etornial korteksin diğer hücreleriyle birlikte, baş tarafındaki yönü belirleyip odanın sınırlarını da tanıyabilmek için hipokampusun konum hücreleriyle birlikte bir devre oluşturmaktaydılar. Bu devresel yapılar da beyindeki dahili GPS için detaylı bir konumlandırma sistemini meydana getirmektedir. Beyin görüntüleme tekniklerindeki son araştırmalar ile nöroşirurjiye ait tecrübeler insanlarda da grid hücrelerinin varlığına ve yerlerine ait delilleri ortaya koymuştur.